ช่วงเวลาแห่งความสุข ช่วงเวลาแห่งการเริ่มต้นสิ่งดี ๆ มีกิจกรรมหลากหลายอย่างได้ถูกจัดขึ้นในประเทศญี่ปุ่นเพื่อต้อนรับสิ่งดี ๆ ที่จะเกิดขึ้นในปีใหม่ และหนึ่งในกิจกรรมสำคัญประจำครอบครัวคนญี่ปุ่น คือการกินอาหารมงคลที่เรียกว่า โอะเซะจิ (おせち)

กิจกรรมนี้จริง ๆ แล้วเป็นวัฒนธรรมที่ญี่ปุ่นรับมาจากประเทศจีน ในสมัยเฮอัน สมัยที่กรุงเกียวโตเป็นเมืองหลวงของประเทศญี่ปุ่น และวัฒนธรรมนี่ก็ได้เติบโตงอกงามในประเทศญี่ปุ่นนานกว่าพันปี จนกลายเป็นวัฒนธรรมแบบฉบับของญี่ปุ่น
โดยชาวญี่ปุ่นเชื่อว่าการรับประทานโอะเซะจิ เป็นการถวายอาหารและร่วมฉลองไปกับเทพเจ้า พร้อมรับพรจากพระเจ้าเพื่อเป็นสิริมงคลในการดำรงชีวิต
โดยช่วงเวลาที่รับประทานอาหารมงคลชุดนี้คือช่วงวันที่ 1-3 มกราคม คนญี่ปุ่นจะมาพร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัว นั่งรับประทานอาหารมงคลชุดนี้ที่จัดเรียงอย่างสวยงามอยู่ในกล่องทื่เรียกว่า จูบะโคะ (重箱) ซึ่งเป็นกล่องสี่เหลี่ยมคล้ายปิ่นโตวางซ้อนกันหลาย ๆ ชั้น แบบรูปข้างล่างนะครับ

ขึ้นชื่อว่าเป็นอาหารมงคล ของกินแต่ละอย่างในชุดโอะเซะจินั้น ย่อมมีความพิเศษแน่นอน ความพิเศษที่ว่านี้ไม่ใช่แค่รสชาตินะครับ แต่ยังเป็นความหมายที่พิเศษ
ตัวอย่างเช่น
การทานกุ้งที่มีหนวดยาวหลังโค้งก่อง ก็เชื่อว่าจะทำให้มีชีวิตยืนยาวจนเฒ่าแก่หลังค่อมเหมือนกุ้ง
นิชิขิทะมะโกะ (錦卵) ไข่ทอดสองสี ที่มีสีขาวหมายถึงเงิน และสีเหลืองหมายถึงทอง หมายถึงให้เงินทองไหลมาเทมานั่นเองครับ
ส่วนการทานไข่ม้วน เป็นการขอพรให้มีวันที่สดใสเยอะ ๆ ในปีนี้

(ไข่สองสี นิชิขิทะมะโกะ)

คะมะโบะโขะ (蒲鉾) ผลิตภัณฑ์แปลรูปจากปลา ดูคล้าย ๆ หมูยอ หั่นเป็นแผ่นกลม ๆ ข้างนอกสีชมพู ข้างในสีขาว เป็นสัญลักษณ์ของอาทิตย์อุทัยนั่นเองครับ

(คะมะโบะโขะ อาทิตย์อุทัยในจานข้าว)

ไข่ปลาแฮริ่ง ที่มีชื่อภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า “คะซุโนะโคะ (数の子)” ซึ่งคำว่า “คะซุ” อาจแปลได้ว่า จำนวน และ โคะ แปลว่า เด็ก การกินไข่ปลาจึงเป็นการขอพรให้มีเด็กเยอะ ๆ

(คะซุโนะโขะ ไข่ปลาแฮริ่ง ครับ)

นอกจากนี้ยังมีของกินที่ชื่อเป็นคำพ้องความหมายอีกเยอะแยะครับ
เช่น ถั่วดำ หรือที่เรียกว่า มะเมะ ซึ่งสามารถแปลได้อีกความหมายว่าสุขภาพ
สาหร่ายคมบุ (昆布) เสียงคำว่าคมบุ ก็ไปพ้องกับคำว่า 喜ぶ　ที่แปลว่ายินดี
ปลาจานแดง ซึ่งมีชื่อเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า ปลาไท (鯛) คำว่าไท ก็ไปพ้องกับคำว่า เมะเดะไท แปลว่ามงคล
และส้มจี๊ดที่มีชื่อเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า “ไดได (橙)” คำว่า ได อาจแปลอีกอย่างว่า “รุ่น” ดังนั้น “ไดได” ก็คือ “รุ่นรุ่น” แทนความหมายว่าสืบทอดจากรุ่นสูรุ่นนั่นเองครับ

(ปลาจานแดง หรือ ปลาไท ครับ)

ใครมาญี่ปุ่นช่วงปีใหม่อยากลองทานอาหารมงคลแบบนี้บ้าง ลองหาทานได้ตามซุปเปอร์มาเก็ตนะครับ มีวางขาย
คนญี่ปุ่นที่ทำไม่เป็น ก็ซื้อครับ ฮ่า ๆ
อร่อย ไม่อร่อย ทานแล้วมีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิตบ้าง แวะไปคุยกับปริศนะ ปุญพ์ได้ที่เฟซบุ๊คแฟนเพจ “บันทึกจากแดนอาทิตย์” นะครับ

About the author

ปริศนะ ปุญพ์

ดูบทความผู้เขียน

”

ปริศนะ ปุญพ์　หนุ่มไทยไกลบ้าน ผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวในโอซาก้ามานานกว่า 3 ปี และคงจะใช้ชีวิตอย่างสงบที่ประเทศญี่ปุ่นไปอีกสักพัก
ปริศนะ ปุญพ์ เป็นคนพูดน้อย น้อยซะจนเรียกว่าไม่พูดเลย จนกลายเป็นคนที่เข้าถึงได้ยาก มีคนบางคนพยายามแกล้งจะมองตาชายหนุ่มคนนี้ ด้วยหวังให้ดวงตาจะเป็นหน้าต่างของหัวใจ หวังให้เป็นช่องทางเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของเขา แต่ทว่าปริศนะ ปุญพ์ ก็หลบสายตาทุกครั้ง หน้าต่างบานนี้คงไม่เหมาะสำหรับเจาะใจชายคนนี้
แต่ !!! มันก็มีหน้าต่างบานหนึ่งนะที่ปริศนะ ปุญพ์ ไม่เคยปิด นั่นคือบทความต่าง ๆ ที่เขาเขียนไว้ในโซเชียลเน็ตเวิร์ค
และตั้งแต่เดือนธันวาคม 2559 เป็นต้นไป ปริศนะ ปุญพ์ ได้สร้างต่างบานใหม่ บานใหญ่ขึ้น ด้วยการตกลงรับงานนักเขียนในเว็บไซต์นี้ เขาหวังเป็นอย่างยิ่งบทความของเขาจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่าน และเป็นสื่อให้ผู้อ่านได้ยินเสียงที่ดังอยู่ในความคิดของเขาได้
ปล. เขาว่ากันว่าคนมีโลกส่วนตัวสูงแบบปริศนะ ปุญพ์ มักเข้าถึงจาก แต่ถ้าเข้าถึงใจเขาได้แล้ว เขาจะรักคุณตลอดไป

”