วันหนึ่งเมื่อปลายเดือน ม.ค.ที่ผ่านมา มีข่าวหนึ่งสะเทือนตลอดวันบนไทม์ไลน์ทวิตเตอร์ของผู้เขียนล่ะค่ะ นั่นคือ “แยมบ๊วยต้นตำรับ” เลิกผลิตไปแล้วเมื่อปลายปี 2017

แยมบ๊วยเป็นดากาชิ (ขนมราคาถูกที่ซื้อได้ในราคา 5-10 เยน) ที่ขายมายาวนานถึง 70 ปี ผลิตโดยร้าน Ume no Hanahonpo (梅の花本舗) ในเขตอาราคาวะ กรุงโตเกียว โดยมีเพียงคุณทาคาบายาชิ ฮิโรฟุมิเพียงคนเดียวที่ผลิตมาตั้งแต่ปี ค.ศ.1947 สาเหตุที่เลิกผลิตนั้นเพราะคุณทาคาบายาชิอายุมากจนไม่สามารถผลิตต่อไหวแล้วนั่นเอง คุณทาคาบายาชิไม่ได้บอกสูตรการผลิตนี้ให้แก่ใครแม้กระทั่งบรรดาลูกชาย เพราะแยมบ๊วยเป็นสินค้าที่ตนสร้างขึ้นมาจึงอยากปิดฉากมันตัวเอง และที่สำคัญคืออยากให้ลูกชายก้าวข้ามพ่อไปมากกว่า

แยมบ๊วยผลิตจากเนื้อของบ๊วยดอง ผสมกับน้ำตาล แป้ง ข้าวสาลีแล้วนำไปต้มให้เป็นแยม รูปแบบที่คนมักทานกันคือเอาไปทากับข้าวเกรียบแผ่นค่ะ เวลาไปหาซื้อแยมบ๊วยตามร้านดากาชิ จะมีแยมบ๊วยของเจ้าอื่นที่ขายเป็นเซ็ตพร้อมข้าวเกรียบด้วยเหมือนกัน แต่รสชาติที่คุ้นเคยนั้นยังไงก็ยังคงเป็นแยมบ๊วยต้นตำรับนี้อยู่ดี

ดังนั้นแยมบ๊วยต้นตำรับที่มีอยู่ในตลาดตอนนี้จึงเป็นล็อตสุดท้ายแล้ว และราคาพุ่งสูงจนน่าตกใจทีเดียว น่าเสียดายจริงๆ ค่ะ ใครมีโอกาสไปญี่ปุ่นล่ะก็อย่าลืมหาโอกาสลิ้มรสดากาชิต่างๆ ไว้นะคะ ก่อนที่จะหายไป

สำหรับผู้อ่านภาษาญี่ปุ่นออก ลองแวะไปอ่านเรื่องราวของแยมบ๊วยต้นตำรับได้ที่เว็บไซต์ของเขตอาราคาวะได้ที่นี่ค่ะ

About the author

DarkNeon

ดูบทความผู้เขียน

ฟรีแลนซ์พเนจรที่รักอิสระกว่าสิ่งใด เริ่มหัดภาษาญี่ปุ่นจากอนิเมกับเกม

ปัจจุบันมีประสบการณ์ทำงานแปลมา 10 ปี อนิเมกับเกมเป็นจุดเริ่มต้นให้
ตอนนี้เริ่มหันมาสนใจการเดินทาง และอยากบอกเล่าประสบการณ์แปลกๆ
ที่พบเจอมาให้ผู้อ่านได้รู้