สำหรับท่านที่อยากชมใบไม้แดงแต่ไม่อยากเดิน หรือว่าเดินต่อเนื่องมาหลายวัน ขามันล้าไปซะแล้ว
วันนี้ปริศนะ ปุญพ์ สรรหาอีกตัวเลือกหนึ่ง นั่นคือนั่งรถไฟไปชมใบไม้แดงกันดีกว่า นั่งนิ่ง ๆ แล้วปล่อยใจให้วิ่งไปกับรถไฟ
ฤดูใบไม้เปลี่ยนสีนี้คงเป็นฤดูกาลที่พีคอีกฤดูสำหรับรถไฟสายนี้ ภาพทิวทัศน์ตลอดเส้นทางที่เต็มใบด้วยใบไม้ที่กำลังจะเปลี่ยนสี กับทัศนียภาพ แม่น้ำ และหุบเขาด้านล่างคงจะเติมเต็มคำว่า “โรแมนติก” ให้สมบูรณ์แบบที่สุดอีกครั้งในช่วงฤดูกาลนี้
ความพิเศษของภาพวิวสุดโรแมนติกที่มองเห็นจากรถไฟสายนี้ คือมันไม่ใช่ภาพวิวที่ต้องมองผ่านกระจกหน้าต่างเหมือนรถไฟทั่ว ๆ ไป เพราะรถไฟสายนี้เป็นรถไฟเปิดประทุน รถที่คุณสามารถหมุนตัวชมทิวทัศน์ได้สามร้อยหกสิบองศาโดยไม่มีฝาผนังรถไฟกั้น

สำหรับวิธีการซื้อตั๋ว ราคา และเวลาเดินรถ สามารถดูได้จากเว็บไซต์ของรถไฟสายนี้ ตามลิงค์ด้านล่างครับ

สำหรับการนั่งรถไฟสายนี้ชมใบไม้แดง ให้ซื้อตั๋วสำหรับรถไฟจาก “สถานีโทะร็อคโคะอะระชิยะมะ” ไปยัง “สถานีโทะร็อคโคะสะกะโนะ” นะครับ

ได้ตั๋วพร้อมแล้วก็ออกเดินทางกันเลยนะครับ
พอรถไฟออกเดินทางได้สักพัก หลายท่านอาจจะงง ว่ามันโรแมนติกตรงไหน สองข้างทางมีแต่ป่ารก ๆ
ปริศนะ ปุญพ์ ก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน นึกว่าจะเสียเงินไปแบบไม่คุ้มซะแล้ว
แต่พอรถเคลื่อนไปอีกนิด เสียงผู้โดยสารที่นั่งอยู่ด้านหน้าก็ร้องว้าวเสียงดัง ปริศนะ ปุญพ์ ชะเง้อมองตามผู้โดยสารคนอื่นที่พากันหันหน้าไปทางด้านข้างของรถไฟด้านหนึ่ง
“เอ้อ ใบไม้แดงที่นี่สวยสมคำล่ำลือ จริง ๆ แฮะ” ปริศนะ ปุญพ์ คิดในใจ
แต่พอหันดูอีกด้านของรถไฟ วิวหน้าผาที่ดูรุงรังมันชั่งไม่น่าดูสักเท่าไร ปริศนะ ปุญพ์ คิดในใจอีกแล้วว่า “ดีนะ ที่เลือกถูกด้าน ไม่งั้นเสียดายแย่ น่าเห็นใจคนเลือกนั่งผิดฝั่งอะ”
พอรถไฟวิ่งต่อไปได้อีกประมาณครึ่งทาง สถานการณ์กลับพลิก วิวใบไม้แดงกลับไปอยู่อีกฝั่ง ฝั่งที่ปริศนะ ปุญพ์ นั่งอยู่กลับกลายเป็นหินผาเสียอย่างงั้น สรุป ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบใครนะครับ

 

この投稿をInstagramで見る

 

🌊syotax(@pesca.pesca.pesca)がシェアした投稿 – 2018年12月月3日午前2時48分PST

 

この投稿をInstagramで見る

 

cayano(@cayanooon)がシェアした投稿 – 2019年12月月3日午前12時17分PST

 

この投稿をInstagramで見る

 

mulder(@mulder_allez)がシェアした投稿 – 2020年 4月月6日午後11時04分PDT

ที่ปลายทาง “สถานีสะกะโนะ” ก็มีอะไรน่าดูนะครับ
ทุ่งนากว้าง ๆ โล่ง ๆ แต่ดูมีเสน่ห์แบบบอกไม่ถูก
น้องสาวที่ไปด้วยกันวันนั้นบอกว่า บรรยากาศวันเหมือนซีรีย์เกาหลีโรแมนติก ๆ ยังไงไม่รู้ มีทุ่งหญ้าหางกระรอก (เดาเอานะครับ อาจเป็นหญ้าชนิดอื่นที่คล้ายกัน) กับม้า และเกวียนที่จอดอยู่แถวนั้น มันทำให้น้องเขารีบวิ่งไปโพสท่าเป็นนางแบบ แล้วให้ปริศนะ ปุญพ์ เป็นตากล้องจำเป็น 55

ภาพโดย ปริศนะ ปุญพ์

ภาพโดย ปริศนะ ปุญพ์

ภาพโดย ปริศนะ ปุญพ์

ขากลับ ถ้าใครอยากดื่มด่ำบรรยากาศต่อก็นั่งรถไฟสายโรแมนติกกลับอีกก็ได้นะครับ แต่ใครคิดว่าพอแล้ว เปลืองเงินก็ขึ้นรถไฟธรรมดากลับได้ครับ

สุดท้ายนี้ แวะไปพูดคุยกับ ปริศนะ ปุญพ์ ได้ที่เฟซบุ๊คแฟนเพจ “บันทึกจากแดนอาทิตย์” นะครับ

About the author

ปริศนะ ปุญพ์

ดูบทความผู้เขียน

”

ปริศนะ ปุญพ์　หนุ่มไทยไกลบ้าน ผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวในโอซาก้ามานานกว่า 3 ปี และคงจะใช้ชีวิตอย่างสงบที่ประเทศญี่ปุ่นไปอีกสักพัก
ปริศนะ ปุญพ์ เป็นคนพูดน้อย น้อยซะจนเรียกว่าไม่พูดเลย จนกลายเป็นคนที่เข้าถึงได้ยาก มีคนบางคนพยายามแกล้งจะมองตาชายหนุ่มคนนี้ ด้วยหวังให้ดวงตาจะเป็นหน้าต่างของหัวใจ หวังให้เป็นช่องทางเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของเขา แต่ทว่าปริศนะ ปุญพ์ ก็หลบสายตาทุกครั้ง หน้าต่างบานนี้คงไม่เหมาะสำหรับเจาะใจชายคนนี้
แต่ !!! มันก็มีหน้าต่างบานหนึ่งนะที่ปริศนะ ปุญพ์ ไม่เคยปิด นั่นคือบทความต่าง ๆ ที่เขาเขียนไว้ในโซเชียลเน็ตเวิร์ค
และตั้งแต่เดือนธันวาคม 2559 เป็นต้นไป ปริศนะ ปุญพ์ ได้สร้างต่างบานใหม่ บานใหญ่ขึ้น ด้วยการตกลงรับงานนักเขียนในเว็บไซต์นี้ เขาหวังเป็นอย่างยิ่งบทความของเขาจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่าน และเป็นสื่อให้ผู้อ่านได้ยินเสียงที่ดังอยู่ในความคิดของเขาได้
ปล. เขาว่ากันว่าคนมีโลกส่วนตัวสูงแบบปริศนะ ปุญพ์ มักเข้าถึงจาก แต่ถ้าเข้าถึงใจเขาได้แล้ว เขาจะรักคุณตลอดไป

”