ถนนสายมิโดสุจิกับใบไม้เปล่งแสงหลังตะวันแดงลับฟ้า 2016/12/06 เผลอแป๊บเดียว ฤดูกาลก็เปลี่ยนผ่าน ใบไม้เหลืองแดงร่วงหล่นจนเกือบหมดต้นแล้ว อากาศเริ่มเย็นขึ้นทุกวัน ๆ ท่าน ๆ ที่มาเที่ยวโอซาก้าช่วงนี้อาจหวั่นใจว่ามีจะเหลืออะไรให้ดูให้อบอุ่นใจ ไม่ต้องกลัวครับ ยังมีต้นไม้ไร้ใบโกร๋น ๆ โชว์กิ่งแห้ง ๆ ที่สวยแบบแอ๊บสแตรกให้ดู แหะ ๆ ล้อเล่นนะครับ ไม่โกรธกันนะ วันนี้ครับ ปริศนะ ปุญพ์ จะชวนท่านไปชมต้นไม้ที่ถนนมิโดสุจิ ที่โอซาก้านี่แหละครับ ถนนที่ตอนกลางวัน สองข้างทางเป็นต้นไม้แห้ง ๆ แต่พอพระอาทิตย์ตกดินเท่านั้นแหละครับท่านผู้อ่าน เหล่าต้นไม้ในหน้าแล้งกลับจะแจ่มแจ้งด้วยแสงไฟดวงเล็ก ๆ ดูไกล ๆ เหมือนใบไม้ที่กำลังเปล่งแสง นี่แหละครับเสน่ห์ในฤดูหนาวของญี่ปุ่น ใบไม้เทียมเหล่านี้จะเริ่มเปล่งแสงตั้งแต่ห้าโมงเย็น ถึงห้าทุ่มครึ่ง หกชั่วโมงเต็ม ๆ ตั้งแต่วันที่ 20 พ.ย.2559 – 9 ม.ค. 2560 พิกัดของต้นไม้เหล่านี้จะอยู่บนถนนสายมิโดสุจิ ถนนหน้าสถานีรถไฟ (นันไค) นัมบะ ยาวไปจนถึงสี่แยกฮันชิน ยาวเป็นกิโลเลยครับ และคุณจะเดินบนฟุตบาทดูไฟเพลินจนลืมเหนื่อยเลยทีเดียวครับ ครั้งหน้า ปริศนะ ปุญพ์ จะเอาสถานที่ดูไฟสวย ๆ มาอัปเดทอีกนะครับ อ้อ ไปแวะทักทายปริศนะ ปุญพ์ ได้ที่เฟซบุ๊คแฟนเพจ “บันทึกจากแดนอาทิตย์” ได้นะครับ ดูบทความที่เกี่ยวข้อง About the author ปริศนะ ปุญพ์ ดูบทความผู้เขียน ” ปริศนะ ปุญพ์ หนุ่มไทยไกลบ้าน ผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวในโอซาก้ามานานกว่า 3 ปี และคงจะใช้ชีวิตอย่างสงบที่ประเทศญี่ปุ่นไปอีกสักพัก ปริศนะ ปุญพ์ เป็นคนพูดน้อย น้อยซะจนเรียกว่าไม่พูดเลย จนกลายเป็นคนที่เข้าถึงได้ยาก มีคนบางคนพยายามแกล้งจะมองตาชายหนุ่มคนนี้ ด้วยหวังให้ดวงตาจะเป็นหน้าต่างของหัวใจ หวังให้เป็นช่องทางเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของเขา แต่ทว่าปริศนะ ปุญพ์ ก็หลบสายตาทุกครั้ง หน้าต่างบานนี้คงไม่เหมาะสำหรับเจาะใจชายคนนี้ แต่ !!! มันก็มีหน้าต่างบานหนึ่งนะที่ปริศนะ ปุญพ์ ไม่เคยปิด นั่นคือบทความต่าง ๆ ที่เขาเขียนไว้ในโซเชียลเน็ตเวิร์ค และตั้งแต่เดือนธันวาคม 2559 เป็นต้นไป ปริศนะ ปุญพ์ ได้สร้างต่างบานใหม่ บานใหญ่ขึ้น ด้วยการตกลงรับงานนักเขียนในเว็บไซต์นี้ เขาหวังเป็นอย่างยิ่งบทความของเขาจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่าน และเป็นสื่อให้ผู้อ่านได้ยินเสียงที่ดังอยู่ในความคิดของเขาได้ ปล. เขาว่ากันว่าคนมีโลกส่วนตัวสูงแบบปริศนะ ปุญพ์ มักเข้าถึงจาก แต่ถ้าเข้าถึงใจเขาได้แล้ว เขาจะรักคุณตลอดไป ”
เผลอแป๊บเดียว ฤดูกาลก็เปลี่ยนผ่าน ใบไม้เหลืองแดงร่วงหล่นจนเกือบหมดต้นแล้ว อากาศเริ่มเย็นขึ้นทุกวัน ๆ
ท่าน ๆ ที่มาเที่ยวโอซาก้าช่วงนี้อาจหวั่นใจว่ามีจะเหลืออะไรให้ดูให้อบอุ่นใจ
ไม่ต้องกลัวครับ ยังมีต้นไม้ไร้ใบโกร๋น ๆ โชว์กิ่งแห้ง ๆ ที่สวยแบบแอ๊บสแตรกให้ดู
แหะ ๆ ล้อเล่นนะครับ ไม่โกรธกันนะ
วันนี้ครับ ปริศนะ ปุญพ์ จะชวนท่านไปชมต้นไม้ที่ถนนมิโดสุจิ ที่โอซาก้านี่แหละครับ ถนนที่ตอนกลางวัน สองข้างทางเป็นต้นไม้แห้ง ๆ แต่พอพระอาทิตย์ตกดินเท่านั้นแหละครับท่านผู้อ่าน เหล่าต้นไม้ในหน้าแล้งกลับจะแจ่มแจ้งด้วยแสงไฟดวงเล็ก ๆ ดูไกล ๆ เหมือนใบไม้ที่กำลังเปล่งแสง นี่แหละครับเสน่ห์ในฤดูหนาวของญี่ปุ่น
ใบไม้เทียมเหล่านี้จะเริ่มเปล่งแสงตั้งแต่ห้าโมงเย็น ถึงห้าทุ่มครึ่ง หกชั่วโมงเต็ม ๆ ตั้งแต่วันที่ 20 พ.ย.2559 – 9 ม.ค. 2560
พิกัดของต้นไม้เหล่านี้จะอยู่บนถนนสายมิโดสุจิ ถนนหน้าสถานีรถไฟ (นันไค) นัมบะ ยาวไปจนถึงสี่แยกฮันชิน ยาวเป็นกิโลเลยครับ และคุณจะเดินบนฟุตบาทดูไฟเพลินจนลืมเหนื่อยเลยทีเดียวครับ
ครั้งหน้า ปริศนะ ปุญพ์ จะเอาสถานที่ดูไฟสวย ๆ มาอัปเดทอีกนะครับ
อ้อ ไปแวะทักทายปริศนะ ปุญพ์ ได้ที่เฟซบุ๊คแฟนเพจ “บันทึกจากแดนอาทิตย์” ได้นะครับ
About the author
ปริศนะ ปุญพ์
”
ปริศนะ ปุญพ์ หนุ่มไทยไกลบ้าน ผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวในโอซาก้ามานานกว่า 3 ปี และคงจะใช้ชีวิตอย่างสงบที่ประเทศญี่ปุ่นไปอีกสักพัก
ปริศนะ ปุญพ์ เป็นคนพูดน้อย น้อยซะจนเรียกว่าไม่พูดเลย จนกลายเป็นคนที่เข้าถึงได้ยาก มีคนบางคนพยายามแกล้งจะมองตาชายหนุ่มคนนี้ ด้วยหวังให้ดวงตาจะเป็นหน้าต่างของหัวใจ หวังให้เป็นช่องทางเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของเขา แต่ทว่าปริศนะ ปุญพ์ ก็หลบสายตาทุกครั้ง หน้าต่างบานนี้คงไม่เหมาะสำหรับเจาะใจชายคนนี้
แต่ !!! มันก็มีหน้าต่างบานหนึ่งนะที่ปริศนะ ปุญพ์ ไม่เคยปิด นั่นคือบทความต่าง ๆ ที่เขาเขียนไว้ในโซเชียลเน็ตเวิร์ค
และตั้งแต่เดือนธันวาคม 2559 เป็นต้นไป ปริศนะ ปุญพ์ ได้สร้างต่างบานใหม่ บานใหญ่ขึ้น ด้วยการตกลงรับงานนักเขียนในเว็บไซต์นี้ เขาหวังเป็นอย่างยิ่งบทความของเขาจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่าน และเป็นสื่อให้ผู้อ่านได้ยินเสียงที่ดังอยู่ในความคิดของเขาได้
ปล. เขาว่ากันว่าคนมีโลกส่วนตัวสูงแบบปริศนะ ปุญพ์ มักเข้าถึงจาก แต่ถ้าเข้าถึงใจเขาได้แล้ว เขาจะรักคุณตลอดไป
”