เข้าสู่เดือนธันวาคม อุณหภูมิเริ่มลดลง ความหนาวเย็นปกคลุมทั่วประเทศญี่ปุ่น โอซาก้าก็หนาวครับ แต่อย่างไรก็ตามคงหนาวน้อยกว่าฮ็อกไกโด เหล่านกนางนวลตัวน้อย ๆ ในแดนหนาวจึงกางปีกเหินหาว บินข้ามฟ้าจากฮ็อกไกโดสู่โอซาก้าอย่างกล้าหาญ มาสัมผัสแดดอุ่น ๆ ในโอซาก้าในช่วงกลางวัน
วันเสาร์ที่ผ่านมา ปริศนะ ปุญพ์ บังเอิญ ปั่นจักรยานผ่านไปแถวหน้าเคียวเซร่าโดม บังเอิญโชคดีได้เห็นฝูงนกนางนวลขาวฝูงใหญ่ยืนเกาะรั้วริมแม่น้ำ เลยอดไม่ได้ จอดจักรยานเข้าไปดูใกล้ ๆ และเก็บเอามาเล่าในบทความนี้เชิญชวนคนอื่นไปดูความน่ารักของเหล่านกนางนวลเหล่านี้กัน หิ ๆ
นกนางนวลหัวดำ ชื่อมันเป็นอย่างนี้จริง ๆ ครับ เท่าที่ปริศนะ ปุญพ์ หาข้อมูลมา แต่แปลกที่พันธุ์ที่มาอาบไออุ่นที่นี่ขาวเกือบทั้งตัวเลย มีสีเทาดำหน่อย ๆ ตรงหางกับปลายปี ตากลมแป๋วดูเหมือนตาตัวการตูนสองข้าง จะงอยปากสีแดง และมีตีนเล็ก ๆ สีแดงคล้ายตีนเป็ด
ดูพวกมันหยอกล้อเล่นกัน บ้างพากันบินเป็นฝูงโฉบเฉี่ยวเหนือผืนน้ำ และทะยานสู่ฟ้าใส่ ๆ ดูแล้วก็อดนึกถึงเพื่อนสนิทและวันเก่า ๆ ที่ประเทศไทย
คงไม่ใช่เฉพาะปริศนะ ปุญพ์ นะครับที่เพลิดเพลินกับเหล่านกพวกนี้ คนญี่ปุ่นหลายคนทั้งเด็กและผู้ใหญ่ ก็มาเดินเล่นดูนกริมน้ำนี้เหมือนกัน บางคนก็มีขนมปังมาแจก พอฝูงนกเห็นขนมปังถูกโยนขึ้นฟ้า ก็พากันบินกรูไปแย่งขนม เป็นภาพที่สวยงามน่าดู ปริศนะ ปุญพ์ กะจะทำตามบ้าง แต่เห็นป้ายเขียนว่า ห้ามให้อาหารนก เลยไม่ทำ ฮ่า ๆ

 

この投稿をInstagramで見る

 

haru(@haru6301)がシェアした投稿 – 2020年 5月月8日午後3時48分PDT

 

この投稿をInstagramで見る

 

non_non(@non_nori_nori)がシェアした投稿 – 2020年 5月月12日午後3時45分PDT

 

この投稿をInstagramで見る

 

いのたけ(@inotake1234)がシェアした投稿 – 2020年 3月月10日午前6時30分PDT

ถ้าใครอยากแวะมาเจอน้องนก แวะมาได้ที่สถานีรถไฟใต้ดิน Dome-mae Chiyozaki นะครับ เดินออกสถานีมา มุ่งหน้าไปทางแม่น้ำ จะเห็นทางเดินยาว ก็เดินไปดูน้องนกใกล้ ๆ นะครับ
แต่แนะนำให้ไปในวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส มีแดดอุ่น ๆ นะครับ ไม่งั้นอาจไม่เจอน้องนก
แล้วแวะไปคุยกันได้ที่เฟซบุ๊คแฟนเพจ บันทึกจากแดนอาทิตย์ ครับ

About the author

ปริศนะ ปุญพ์

ดูบทความผู้เขียน

”

ปริศนะ ปุญพ์　หนุ่มไทยไกลบ้าน ผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวในโอซาก้ามานานกว่า 3 ปี และคงจะใช้ชีวิตอย่างสงบที่ประเทศญี่ปุ่นไปอีกสักพัก
ปริศนะ ปุญพ์ เป็นคนพูดน้อย น้อยซะจนเรียกว่าไม่พูดเลย จนกลายเป็นคนที่เข้าถึงได้ยาก มีคนบางคนพยายามแกล้งจะมองตาชายหนุ่มคนนี้ ด้วยหวังให้ดวงตาจะเป็นหน้าต่างของหัวใจ หวังให้เป็นช่องทางเข้าไปสู่โลกส่วนตัวของเขา แต่ทว่าปริศนะ ปุญพ์ ก็หลบสายตาทุกครั้ง หน้าต่างบานนี้คงไม่เหมาะสำหรับเจาะใจชายคนนี้
แต่ !!! มันก็มีหน้าต่างบานหนึ่งนะที่ปริศนะ ปุญพ์ ไม่เคยปิด นั่นคือบทความต่าง ๆ ที่เขาเขียนไว้ในโซเชียลเน็ตเวิร์ค
และตั้งแต่เดือนธันวาคม 2559 เป็นต้นไป ปริศนะ ปุญพ์ ได้สร้างต่างบานใหม่ บานใหญ่ขึ้น ด้วยการตกลงรับงานนักเขียนในเว็บไซต์นี้ เขาหวังเป็นอย่างยิ่งบทความของเขาจะสร้างความเพลิดเพลินให้กับผู้อ่าน และเป็นสื่อให้ผู้อ่านได้ยินเสียงที่ดังอยู่ในความคิดของเขาได้
ปล. เขาว่ากันว่าคนมีโลกส่วนตัวสูงแบบปริศนะ ปุญพ์ มักเข้าถึงจาก แต่ถ้าเข้าถึงใจเขาได้แล้ว เขาจะรักคุณตลอดไป

”